PV Magazine haberine göre, Avusturya’daki Linz Johannes Kepler Üniversitesi’nden bir araştırma ekibi, politika yapıcıların buhar üretmek için ısı pompaları kullanan endüstriyel projeleri gigajoule (GJ) başına 3 avro (3,2 dolar) tarifeyle sübvanse etmesini önerdi. Bu, farklı buhar tekniklerinin çevresel etkilerine ilişkin bir fiyatlandırma analizinin sonucu olurken, yenilenebilir enerjiyle çalışan ısı pompalarının en az maliyetli olduğu ortaya çıktı. Araştırmacılar, “Tesis ömrü boyunca üretilen 43,20 Terajoule (TJ) dikkate alındığında, 129.600 avro tutarında bir sübvansiyon ödenebilir.” dedi.
Araştırma yenilenebilir elektrik kaynağı olarak rüzgâr enerjisine odaklanmış olsa da, ortak yazar Lukas Zeilerbauer PV dergisine güneş enerjisi kullanmanın çok benzer sonuçlar vermesi gerektiğini söyledi.
Araştırmacılar, biri 2 bar basınçta, diğeri 5 bar basınçta buhar üretilen iki farklı senaryoyu değerlendirdi. Her iki senaryoda da rüzgâr veya şebeke elektriği kullanımı dikkate alındı.
Akademisyenlerin, ısı pompaları ile rüzgâr enerjisi kombinasyonunun, 2 bar senaryosunda GJ başına 1,44 avro ve 5 bar senaryosunda 2,24 avro ile en düşük maliyete sahip olduğunu buldu. Rüzgâr enerjisini İspanyol şebeke karışımına dönüştürmek, LCA fiyatlarının sırasıyla 3,83 avro ve 6,23 avro olmasına neden oldu. Buna karşılık, buhar prosesi için katı biyokütle kullanımının GJ başına çevresel fiyatı 17,2 avro, hafif yakıtın maliyeti ise 9,81 avro idi.
